6. கவிஞர் :---மாதவ் கௌசிக்
கவிதை :- கஜல்
பூக்கள் ,இலைகள் ,பூந்தோட்டங்கள்
இப்பொழுது எங்கே ?
வீடுகள் இருக்கின்றன ,
ஆனால் தாழ்வாரங்கள்
இப்பொழுது எங்கே ?
அப்பாவிக் குழந்தைகள்
படுக்கைக்குக் கீழே
அமுக்கப்பட்டு ,
முன்போல் குழந்தைப் பருவம்
ஆனந்தமாக இல்லை.
உங்கள் முகமே உங்களுடையதாக இல்லை ,
உண்மையைக் காட்டும் கண்ணாடிகள் எங்கே ?
அமில மழை பொழிகிறது .
பால் போன்ற நீர்த்துளிகளின் இப்பொழுது எங்கே ?
கனவுகள் பறவைகள் போன்று பறந்து விட்டன .
மரத்தில் தொங்கு கின்ற கூடுகள் எங்கே ?
கேட்டுப்பார்த்தால் வாழ்க்கை பேசியது --
வாழ்க்கையில் நட்பு வாழ்க்கை இப்பொழுது எங்கே ?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2. நகரத்தில் எனக்கு ஆறுதல் அளிப்பவர் யார் ?
கிராமத்தில் இருந்தும் எனக்கு கடிதங்கள் வருவதில்லை.
எனது தனிமை உலகம் பற்றி என்னத்தைச் சொல்வது.?
மாடி என்னை முறைத்துப் பார்க்கிறது ?
உண்மை பேசும் பழக்கத்தால்
எல்லோரும் என்னிடம்
கோபமாக இருக்கின்றனர் .
மனக்காயம் இதயத்தில் இருந்து வெளிப்படக் கூடாது .
என்னை சீண்டி கோபமூட்டக்கூடாது .
தன் கண்களால் தன்னையே பார்க்க முடியாது .
நேரம் எனக்கு வாய்ப்பளிக்கவில்லை .
எந்தச் சொற்களால் ,நன்றி சொல்லமுடியும் ?
எனக்கு மரியாதையை பரிசாகக் கொடுத்துள்ளார்கள்.
***************************************************************
7. கவிஞர் தேவேந்திர ஷர்மா "இந்திர "
கவிதைத் தலைப்பு :--நவ கீத்
புதியபாடல்
1. மௌனத்தின் தொடர்ச்சி
இப்பொழுது முடியாது .
சிரிப்பின் மணத்தால்
பேச முடியாது .
பூ இதழின் முந்தானையில் இருந்து
முத்துக்கள் சிதறிவிட்டன.
புயல் மலராத நான்கு
பூக்களை உதிர்த்தது விட்டது.
சந்தனக்காட்டை எரிக்க
காற்று வீசியதுபோல்
உறவினரின் பாலம் உடைந்து விட்டது.
நமக்கிடையில் சேர்ந்து இருந்தவர்கள் ,
சந்தித்தும் சந்திக்கவில்லை .
உயிருள்ள சத்தங்கள்
படுக்கையில் புதைத்துவிட்டன .
இறந்த ஆணவம் ஆகாயத்தில்
தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது
சொற்களின் பயணிகள் கூட்டம்
பாலைவனத்தில் மறைந்துவிட்டது .
***********************************************************
No comments:
Post a Comment